Fiskus naciąga przepisy o podatku u źródła

Nieodłączną cechą usług pośrednictwa w sprzedaży jest zawieranie się w nich elementów reklamowych, marketingowych czy doradczych. Co jednak wcale nie powoduje, że taka usługa staje się automatycznie podobną do reklamy, czy doradztwa.

W 2020 r. spółka wystąpiła o interpretację przepisów o CIT. Konkretnie chodziło o to czy płatność prowizji realizowana na rzecz kontrahenta – nierezydenta polskiego stanowi wynagrodzenie z tytułu świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o CIT.

Spółka wyjaśniła, że prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży dodatkówpaszowych oraz nawozów. W celu intensyfikacji sprzedaży ma podpisaną umowę z przedstawicielem handlowym na terenie Brazylii, Argentyny, Chile, Urugwaju, Paragwaju i Boliwii. Od 2020 r. powierzono mu funkcję przedstawiciela handlowego w krajach Ameryki Południowej, Centralnej oraz Północnej. Kontrahent jest spółką prawa brazylijskiego, a firmy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów podatkowych oraz rachunkowych. W ramach umowy powierzono mu prowadzenie sprzedaży, zarządzanie marketingiem oraz wsparcia technicznego dla wszystkich produktów nawozowych i paszowych dla zwierząt. Spółka podkreśliła jednak, że opisane drobiazgowo wsparcie marketingowe oraz techniczne jest nakierowane na jak największą sprzedaż.

W konsekwencji zdaniem podatniczki wynagrodzenie w formie prowizji jest wynikiem jedynie skutecznego zawarcia umowy sprzedaży, nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a)...